Arrincando o "Celtenario"

Este pasado venres 13 de xaneiro, pegouse o chupinazo do centenario celeste no encontro que nos medía co Vilarreal de Quique Setién. Dende primeira hora da tarde, na explanada de Tribuna, inchables para os máis cativos, así como bufandas conmemorativas de agasallo para os mesmos (chouripán no interior de dita bancada), pinchadiscos, como teloneiros do mellor...

Ese combo co concerto de Keltoi, onde o persoal foi quecendo ó son dos seus temas para o recibimento. Posta en escena das novas bandeiras da agrupación (imaxe superior). O resultado non foi o mellor, pero tal como catalogou o día un referente da centolada, sí o foi o celtismo. E nestes tempos convulsos entre pulsos con xogadores e políticos, e despidos de quén trata de recobrar vellas sensacións, esquecemos o principal.

Un saúdo dende o fondo da ría.

Fin do calvario e novidades

Estamos de novo por estes lares, Centolos, logo de rematar este domingo unha tempada que non se antollaba tan agónica como o foi nos derradeiros minutos de competición. Un gol local na capital puido mandarnos á Segunda División despois de oito tempadas. E todo volvía estar ó noso favor, xa que dependiamos dunha vitoria sobre un conxunto descendido para non pasar apuros, pero ó igual que fronte ó Raio Vallecano a tempada anterior, non a acadamos.

Troco de cabeceira, nun dos derradeiros eventos

Cuartos no torneo da FdP, paparota peñista e vitoria perante o Barça

Comezou cargado o mes de maio para o celtismo en xeral e para a centolada en particular, nestes primeiros catro días do mes das flores. Vontade de samba no prado de Guizán o mércores pola mañá, apisonadora zoqueira na Madroa nesa mesma tarde. E o pasado sábado, Convención da FdP e vitoria determinante fronte o campión de Liga.

Combinado amarelo da Fase Final 18-19

Doce valentes deron o visto bo pra participar na liguiña de grupos da Fase Final (foto superior), que se iniciaba para os combatentes amarelos na alfombra do campo de fútbol de Santiaguiño, sito na parroquia mosense de Guizán. Arrincaba a mañá coa neveira cargada de cervexa sobrante da viaxe a Pucela e coa obriga de gañar no primeiro envite fronte ós compañeiros de Terra Celeste, que noquearon no primeiro xogo da solleira mañá ós rapaces de Caldeirada Sideral por 4-2.

E o combinado crustáceo, cumpriu co cometido -remontada incluida dun 1-2-, tras adiantarse tamén no marcador e igualar o tanteo do encontro precedente entre os outros 2 participantes do grupo (4-2). Medio choio estaba feito, só restaba por acadar un punto fronte á nova agrupación federada a finais de 2016. E tal como dixo o noso CM na conta de Twitter, o abultado marcador final (10-5, á nosa prol), reflicte un engadido no transcurso do mesmo "Os porteiros acordaron quedar na cantina e botar uns futbolíns". Abafante calor, que pesou nas pernas e na cachola dos afoutos xogadores de ambos bandos.

Compartindo mesa desta volta con Le-Chuzas e os de Iago Aspas

Obxectivo cumprido, os nosos daban boa conta da paparota de balde habitual nun coñecido establecemento da parroquia olívica de Candeán. E como sempre, o de sempre... e iso fixo estragos nalgún que foi pacer e sestear no rectángulo de xogo dun dos tapetes da Madroa. Enfronte, unha escadra que habitúa a desputar estas lides, con moito home de rutina balompédica nas súas pernas e indo a remolque dende os comezos, acabamos cedendo por un impoñente 4-10 e dando por rematada a nosa xornada de convivencia cos peñistas participantes nesta cita anual.

Acto seguido, revalidaban entorchado os amigos de Boinas Celestes, que superaron noutro encontro cheo de ocasións e de dianas por 11-8 ós porriñeses de Zoqueiros. Segunda participación do colectivo nado en 2017 e pleno de victorias. Non se coñece mellor arranque.

Cambiando de terzo e trocando fútbol de afeccionados polo profesional, chegamos ó mediodía deste pasado sábado, na que no Hotel Coia celebrouse a XXII Convención da Federación de Peñas Celtistas, na que Centolos Celestes abriu a recolleita de galardóns, por mor do cuarto posto acadado a media semana no torneo federativo. Asomaba unha boa xornada que se antollaba como letal no devir céltico de cara á vindeira tempada. 

Como reza un dos cánticos celtistas "un sábado de maio..." e coincidindo co segundo aniversario dunha data que se lembrará sempre como o comezo do "This is afouteza", na ida das semifinais contra o Manchester United de Mourinho e Pogba, outra gran tarde acontecería no vello Balaídos coa vitoria 2-0 contra un Barcelona que viña campión, ó que se lle fixo un singular corredor a xogadores de segunda ringleira do clube catalán. Custou, pero a porta de Rubén Blanco quedou sen perforar ante un equipo de gran calado e a exaltación, brotou ó remate do encontro no feudo olívico, cos xogadores locais voltando dos vestiarios para agradecer a enfervorizada afección. Previamente outro recibimiento polo Val do Fragoso quecía gorxas, a ritmo de cervexa e choripáns de balde na enésima man aberta do clube neste mes e medio. Os resultados do domingo foron dispares e fan que o Celta precise un derradeiro empurrón para seguir na elite do fútbol español. Quén sabe se chegará en San Mamés ou tocará agardar á visita do descendido Raio.

Por Hugo Estévez.

A Nosa Reconquista. Eu Acredito.

30 de marzo de 2013. O inesquecible Natxo Insa abre a lata, fronte ó que viría sendo o futuro campión de Liga, no minuto 38. Tello e Messi voltearían o tanteo. E o daquela capitán Borja Oubiña -50 minutos despois da diana do alacantino- axustaría un firme testarazo ó pau longo para obter un punto que na definitiva sería vital, e que facía de Balaídos un explosor de xúbilo. Logo virían 4 vitorias, 1 empate e 4 derrotas nas 9 finais restantes.

30 de marzo de 2019. Comezaría a xornada sabatina cunha degustación do típico choripán e outros praceres gastronómicos nas rúas do Vigo vello. Todo con azo de coller folgos para o que se aveciñaba no Val do Fragoso durante a calorosa tarde do derradeiro sábado marzal. Lanzadeiras de balde, cada moi pouco, para todo o celtista que se atopaba nos arredores da Laxe na festividade olívica. Capítulo intrínseco da viaxe cara o coliseo vigués e a que será unha lembranza como o talismán que foi Martín Camaño nunha terraza da contorna de Praza América, no paso dos primeiros autobuses da sobremesa, que tanto xogo deu nos grupos de Whatsapp da peña.

O héroe do celtismo (vía La Casa Del Fútbol)

O clásico recibimento ó equipo estaba programado para as 16,30 horas, pero como adoita ser habitual, a chegada dáse con hora e media de antelación ó asubío inicial do choque e preto das 17 horas aparecía o bus da expedición céltica no estadio municipal. Unha das mellores agardas da enfervorizada parroquia celeste dos últimos tempos, con charanga incluida, coma principal novidade.

Co traballo de arrufaxe feito, a pelota pasaba ó tellado dos xogadores, focalizado nun home vital, ó que lle caiu a primeira ovación da tarde, nada máis abandonar o autocar pra adentrarse no noso templo. Os seareiros celestes alentaron sen cesar nos prolegómenos do vida ou morte, sabedores do papel primordial que executaba o xogador número 12 (claro está que non incluimos a Wesley).

Todo semellaba finiquitado co 0-2 do Vilarreal ó cuarto de hora. Balaídos tinguíase dunha atmosfera lúgubre, con tímidos e illantes folgos e cánticos de forza ós seus, durante case tres cuartos de hora. Todo trocou co paso polos vestiarios e tralo lecer xurdiu o príncipe das bateas, cun libre directo con 12 homes na barreira en total, que non parecía que fose rematar nas mallas. Maxi Gómez acadaba a igualada cun bo servizo do debutante Olaza e Iago faría doblete coa pena máxima sinalada con suspense.

As mágoas da tensión prolongada (@AbrahamRomero)

No inicio do desconto sería sustituido por outro home importante na salvación do 2013, Gustavo Cabral, coa pertinente atronadora ovación do presente do coliseo vigués ó seu home franquicia e fundíndose en bágoas inconsolables no banco -imaxe superior-. Esas bagullas son as nosas, por este primeiro trimestre do ano insofrible no que a túa ausencia enviounos a unha posición na que como tí dis, non deberiamos de estar. 

Como nas grandes ocasións, o equipo respostou tanto dentro como fora do campo, voltando de vestiarios para agredecer ós seus de todo o esforzo da tarde e das dúas semanas previas para darlle colorido e un cheo a Balaídos, que foi chave no acadado, como primeira pedra do trabado camiño final.

¡SÍ SE PODE!

Por Hugo Estévez

Centolos Celestes, na Fase Final do XXII torneo da FdP

Centolos Celestes, certifica a súa presenza por quinta edición consecutiva na Fase Final do Torneo das Peñas do Celta, que se desputará no vindeiro 1 de maio de 2019. Non dispensan dun mes das flores dende que no Penedo da Moo en 2013, a extinta Lío en Río e Irmandiños, derrotáronos pola mínima e botáronos do pachangueo celtista ás primeiras de cambio.

Centolos Celestes, na Fase Final do Torneo de Peñas 2017/2018

Este pasado xoves 12 de outono, xogábase a primeira fase do torneo das peñas do Celta da presente tempada, na que o combinado amarelo acadou a súa cuarta participación consecutiva na Fase Final dos envites entre agrupacións celtistas. Non fallan á cita, dende que no Penedo da Moo en decembro de 2013, foran desbancados por Lío en Río e Irmandiños, con derrotas pola mínima ante os mesmos.

Combinado primeira fase, 2017-2018

O emprazamento dos encontros, foi como na precedente Fase Final matutina, no campo do Meixoeiro. Encadrados no grupo A, xunto con Merlegos, Celtabirras e Boinas Celestes -que desfrutaba da súa primeira cita deste calado-. Destacar que o bloque que se alzou coa coroa no pasado maio acodeu mermado, con case unha decena de notables baixas -imaxe do equipo, arriba, con alguna ausencia-.

O primeiro encontro foi unha igualada sen goles ante os Celtabirras, quénes foron mellores sobre o tapete e non levaron a vitoria de miragre, xa que no primeiro tempo estrelaron un balón lonxano no longueiro e minutos antes cruzaran sorprendentemente un balón fora, de empuxares a porta baleira. Acto seguido, Merlegos sería o rival batido por Boinas Celestes (3-0) e Celtabirras (6-2).

Chegaba a nosa segunda quenda, perante os rapaces de Boinas Celestes, nun partido moi desputado na franxa central e sen ocasións de perigo en ningún dos dous marcos. Como non, outro 0-0 pro casilleiro. Púñase todo de cara para acadar a clasificación, xa que non se cedeu derrota ante os dous compricados do grupo. Só vencendo por máis de 4 goles se finalizaría primeiro, pero a pólvora tíñana mollada os amarelos dita mañá. Só os beizos collían idéntica sensación coa apócema centola -foto abaixo-. Vitoria sen apuros por 2-1.

Apócema centola

A nosa posición dependería do resultado entre Celtabirras e Boinas, cun claro pacto de non agresión entre eles, rematando co terceiro empate sen dianas da mañá. Os amarelos, mellores terceiros dos cinco grupos -empatados a 5 puntos con primeiro e segundo-, o que lles outorgaba o pase á fase final.

En resumo, custou xuntar ó persoal para comezar o camino da reválida é ó final entre lesións que foron aparecendo durante a mañá, trunfou a afouteza centola e os guerreiros que defenderon ó simbólico crustáceo, lograron que Javi Fonseca -cancerbeiro para a ocasión- só tivese que recoller o balón do fondo das mallas nunha só ocasión.

Noutra orde de cousas, mención especial a Mi Bendita Condena, outro colectivo de nova creación, que tivo unha pasaxe impoluta polo campo de Candeán, vencendo nos seus encontros, un deles ante os campións de 2015 e finalistas do 2016, os combativos Celtas do Verdugo.

Unha vez finiquitada a xornada deportiva, algún dos nosos acudiron a un establecemento da rúa Manuel de Castro, con outra peñas participantes na primeira fase, a degustar duns pinchos para desfrutar do fondo do evento, que é a convivencia entre celtistas. Organizada polos compañeiros de Natxo Insa, tamén tiveron presenza Merlegos, Irmandiños, Boinas Celestes, Le-Chuzas, Celtabirras.

Por Hugo Estévez Cividanes

RENOVACIÓNS E ALTAS 2017-2018

Boas Centolada e futura centolada!! Comezamos a tempada 2017-2018. Si, esa. A que lembraremos sempre polo título que imos conseguir na Copa do Rei e por clasificarnos pra Champions; esa na que beberemos ata a última gota de auga da Praza de América; esa na que seguiremos escribindo con letras douradas a nosa historia.

Pero antes toca pasar por caixa, rapazada. Diso non vos escapades. A ver se credes que o ritmo de vida que leva a vosa directiva finánciase só. 

Mais non vos preocupedes, que tampouco é moito, e aínda ides ter cartos para convidar a uns vasos (chisco, chisco). Outro ano máis, e xa van moitos, mantemos as cotas de sempre!! Podedes velas na táboa que acompaña este texto.

Para renovar ou tramitar a alta, tedes dúas vías: abonar as cotas en efectivo nos días que vos sinalaremos; ou ingresalas na conta bancaria Centola (a de Suíza non, a de aquí) que vos pasaremos por mail ou por whatsapp.

Vaaaaale, que si, que tamén temos uns agasallos pra vós... As renovacións ou altas que se tramiten antes do día 20 de agosto levarán un lote de cervexas Centolas!!!! Nese lote vai incluída unha tirada limitada, edición Benny McCarthy!!! Ademais, os cativos terán unha sorpresa exclusiva para eles.

Aproveitade a burbulla inmobiliaria que temos no fondo da ría e mudádevos!! Vinde a gozar con nós do mellor fútbol, da mellor compañía e da mellor xente da historia!!

#FaiteCentol@

#CeltismoEnPositivo