No camiño de ida todo era optimismo. |
Non foi doado desta vez, xa que os problemas para a adquisición de entradas foron tremendos. Poucas unidades á venda, todas por billeteira e todo isto aconteceu dun día para o outro. A pesar das enormes dificultades en Centolos o bus estaba practicamente cheo.
Como tamén ben sendo habitual, esta viaxe foi de balde para o membros da peña, que só tiveron que facer fronte ós 30€ da entrada.
A xornada comezou dun xeito moi Galego, cun xantar a base de cocido e viño do país, dese que mancha os beizos e quenta o corpo. Os folgos medraban e os mozos e mozas preparábanse para unha viaxe que é curta pero sempre moi intensa. Entre fume e lume, cervexas e petardos, a expedición Centola partiu puntual dende o vello Balaídos.
Coma sempre dicimos, o que pasa no autobus, queda no autobus, pero bueno, neste caso temos que citar algo importante, unha promesa que viña de lonxe, das frías terras de Rusia para quentarnos e animarnos: O noso Centolo "Sergio" agasallounos cunha botella de vozka (ritual para bebela incluido) e cun CD grabado por el mesmo con música "para a batalla de Riazor" que gustou e moito entre os presentes.
Unha vez chegados á cidade herculina, sen incidentes, a festa e a ledicia inicial foron trocando, co paso dos minutos en tristeza e desazón, por mor do xogo e do resultado do encontro. Foi un mal partido, en todos os sentidos e contra o peor rival posible. Unha derrota dura que esperamos revertir na segunda volta en Vigo.
Unha vez mais, ali estivemos, viaxando coma non, dende o fondo da Ría.
Ningún comentario:
Publicar un comentario
Nota: só un membro deste blog pode publicar comentarios.